Osmanlı bürokrasisi çalışanlarının görev süreleri çok uzun olmakla beraber, memurlar yaşlanmadan görevi bırakmadıkları görülmektedir.
Memurlar başka bir göreve geçmedikleri takdirde bürolarında ölene kadar çalışırlardı. Emeklilikte en önemli faktör, memurların gözlerinin görme gücünün zayıflamasıydı. Memurlar iş görmeyecek hale geldikleri zaman hekimbaşı ve çavuş başı tarafından kontrol edilirlerdi.
Bu görevlilerin raporları hastalığı teyit ederse, o memur tımar tasarruf ediyorsa tımar gelirinin, ulufe tasarruf gelirlerinden emekli maaşı verilirdi.Bürolarda 50 yıldan fazla çalışanlara rastlanıldığı gibi, 90-100 yaşlarına kadar memuriyette bulunanları tespit edebiliyoruz. Orta Defterdar Göynüklü Ahmed Efendi 1758′de öldüğünde 100 yaşını geçmişti.
Sorularla Osmanlı İmparatorluğu Erhan Afyoncu sh.735
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder